کارگردان
باکس دانلود
پخش آنلاین تنها با مرورگر کروم Chrome امکان پذیر است.
زیرنویس فارسی چسبیده بدون حذفیات
فیلم های پیشنهادی
2026
Mercy 2026
7.0/10
2012
Confession of Murder 2012
8.2/10
2013
Prisoners 2013
6.1/10
2020
The Lovebirds 2020
7.3/10
2025
Lurker 2025
6.4/10
2010
Nokas 2010
6.2/10
2016
The Brothers Grimsby 2016
7.4/10
2019
My First Client 2019
5.5/10
2025
Adulthood 2025
دوبله فارسی آپدیت شد
4.7/10
2005
Elektra 2005
6.0/10
2025
Play Dirty 2025
دوبله فارسی آپدیت شد
7.5/10
2007
The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford 2007
5.3/10
2023
Captives 2023
7.3/10
2025
Raising the Bar: The Alma Richards Story 2025
6.8/10
2015
Black Mass 2015
سریالهای پیشنهادی
2025
Love’s Ambition 2025
قسمت 24 فصل 1
2025
Güller ve Günahlar 2025
قسمت 1 فصل 1
2025
Tasacak Bu Deniz 2025
قسمت 1 فصل 1
8.3/10
2025
Outlander: Blood of My Blood 2025
قسمت 10 فصل 1
8.3/10
2022
Peacemaker 2022
قسمت 8 فصل 2 دوبله فارسی
5.9/10
2025
Wayward 2025
قسمت 4 فصل 1 دوبله فارسی
8.6/10
2015
One Punch Man 2015
قسمت 1 فصل 3
8.2/10
2025
Gachiakuta 2025
قسمت 14 فصل 1
2025
Aynadaki Yabanci 2025
قسمت 2 فصل 1
2025
Néro the Assassin 2025
قسمت 1 فصل 1
2025
Typhoon Boss 2025
قسمت 2 فصل 1
8.3/10
2025
Digimon Beatbreak 2025
قسمت 2 فصل 1
8.3/10
2021
To Your Eternity 2021
قسمت 2 فصل 3
7.9/10
2022
Tulsa King 2022
قسمت 4 فصل 3
7.2/10
2025
The Sisters Grimm 2025
قسمت 6 فصل 1 دوبله فارسی
2025
Would You Marry Me? 2025
قسمت 2 فصل 1
دیدگاه کاربران
16s دیدگاه
نظر تو چیه؟
واسه ارسال نظر وارد شو یا ثبتنام کن
کاملا با (mosi) موافقم
God bless America
چقدر ارزشی اینجا ریخته… بو جوراب میاد
خیلی معذرت میخوایم که از آمریکا انتقاد کردیم نمیدونستیم شما پدر و مادرت آمریکاییه بهت برمیخوره شما ببخش آمریکایی جهان اولی چشم آبی بلوند دو متری ما اشتباه کردیم عذرخواهی مارو بپذیر آمریکا بهترین و پاک ترین و تمیز ترین و مهربون ترین کشور جهانه مجدداً عذرخواهی میکنم
نه عزیز جان،
نه لازم به عذرخواهیه، نه کسی دنبال دفاع از آمریکا با موهای بلوند و قد دو متره. بحث، دفاع از تفکره، نه یه کشور خاص. مشکل اینه که وقتی یکی از آمریکا انتقاد میکنه، فکر میکنه مجوز داره هر چیزی رو مسخره کنه، به هر کسی توهین کنه، بدون اینکه یک جمله استدلال پشت حرفاش باشه.
شما با کنایه و کاریکاتور حرف میزنی، چون حرف حساب نداری. چون بهجای تحلیل، فقط «ادعا» داری. چون از تاریخ، فقط تیتر بلدی. چون با یه لحن «قهرمانانهی تو خالی» میخوای خودتو منتقد جا بزنی، در حالی که هیچ نقدی اینقدر بیریشه و کودکانه نیست.
اونی که انتقاد میکنه، باید از خودش هم بپرسه:
ما کجای این بازیایم؟ خودمون کِی بهتر بودیم؟ از کی تا حالا با فحش و طعنه و ادا و اطوار، شدیم منتقد سیاست جهانی؟
خلاصهش اینه:
آمریکا پاک نیست؟ قبول.
ولی تو هم با این طرز بیان، نه منتقدی، نه آگاه. فقط یه طوطی با صدای بلندتری.
ایرانی جان تو خودِ آمریکا انتقاد کردن از آمریکا آزاده شما نمیخواد از یافت آباد رگِ گردنت واسه انتقاد از سیاست های آمریکا بزنه بیرون !! این گنده گویی ها دیگه قدیمی شده همه چیز آشکار و معلومه دیگه نه کسی جنایت هاشو پنهان میکنه نه درباره ش دروغ میگه خیلی راحت میگه امروز پنجاه تا بچه رو تو غزه کشتیم. چون میدونه هنوز امثال تو هستن که بگن: خب به ما چه! خودمون کجای کاریم!…. تویی که تحریم های آمریکا تا سفره ی خونتون و یخچال آشپزخونتون اومده نیازی به استدلال برای مرگ بر آمریکا گفتن نداری ایرانی!!
نه رفیق،
مسئله این نیست که کسی از «یافتآباد» برای «واشنگتن» دل میسوزونه. مسئله اینه که شماها یاد گرفتین با شعار، با فریاد، با احساسات کور، جای تحلیل و فکر رو پر کنید.
ما نگفتیم از جنایات آمریکا غافلیم. نگفتیم تحریمها واقعی نیستن. نگفتیم بمب روی غزه نیفتاده.
ما گفتیم اگه قراره نقد کنی، درست نقد کن. با عقل، با استدلال، نه با شعار و پوپولیسم توئیتری.
تو فکر میکنی چون آمریکا بد کرده، دیگه میتونی هر چی خواستی بگی؟ هر توهینی بکنی؟ هر ادعایی رو بی سند بیاری؟ این میشه فرافکنی، نه روشنگری.
بله، تحریمها سر سفرهی مردم اومده. ولی دقیقاً چون اومده، باید با عقل دربارهش حرف زد. باید دید کی زمینهش رو فراهم کرد.
تحلیل یعنی بفهمی دشمنت کجاست، ولی بدونی خودت کجایی.
نه اینکه مثل طبل توخالی فقط بکوبی.
تو فکر میکنی «مرگ بر آمریکا» گفتن مساوی با آگاهی و شجاعته. ولی وقتی نتونی یک جمله درست در مورد روابط بینالملل، ساختار قدرت، یا حتی تاریخ تحریمها بنویسی، این شعار، دیگه معنا نداره. میشه فریاد در باد.
ما نه دنبال بزک کردن آمریکا هستیم، نه دنبال خودتحقیری.
دنبال اینیم که یه ذره جدیتر و عمیقتر به مسائل نگاه کنیم. که بفهمیم با کلیگویی و فحش دادن، هیچکس دنیا رو عوض نکرده.
خلاصه اینه:
انتقاد از آمریکا لازمه.
ولی اگه نتونی فرق بین شعار و تحلیل رو بفهمی، نه دشمن رو میشناسی، نه خودت رو. فقط داری با صدای بلندتر، همون حرفای تو خالی قبلی رو تکرار میکنی.
کشوری که رییس جمهورش با افتخار گفت : دو میلیون نفر رو تو عراق بی دلیل کشتیم ، در خاورمیانه طی ۲۰ سال بیش از ۱۰ میلیون نفر رو کشتیم!!! کشوری که تو ژاپن بیش از پانصد هزار نفر رو با بمب اتم کشته ، از غزه و کنگو و فلسطین و ویتنام و کوبا و غیره و غیره دیگه نگم… به ما میگه ماهیت وجود شما برای دنیا خطرناکه!!! یه عده هموطن ناآگاه هم مثل طوطی هرچی اینا میگنو تکرار میکنن
ببین رفیق،
اینجا نه تاریخ گفتی، نه تحلیل، فقط یه مشت شعار پرت کردی وسط. با همون منطق تو، باید بگیم چون فلان کشور جنایت کرده، پس هیچکس حق نقد هیچی رو نداره؟! چون آمریکا جنایتکار بوده، پس ما معصومیم؟! چون هیروشیما بمبارون شده، پس هرکی بمب میذاره تو شهر خودش حق داره؟! این منطق رو از کجا آوردی؟ از کتاب تاریخنویسی حزب بعث؟
اینجور حرفا، به جای نقد، فقط ماستمالیه. یعنی چون آمریکا بد بوده، پس ترور داخلی آمریکا باید تطهیر بشه؟! چون بوش غلط کرده، پس مکوی قهرمانه؟! یعنی چی آخه؟!
تو با یه قیچی پوسیده، داری وجدان انسانی رو تکهتکه میکنی. داری جنایت رو بهجای محکوم کردن، توجیه میکنی، اونم با چاشنی نفرت کور. یعنی اگر آمریکا بمب انداخته، پس بمبگذاری اوکلاهما یه «پاسخ طبیعی»ه؟! این حرف، دقیقاً بازتولید خشونته.
و اون جمله آخر! که گفتی یه عده مثل طوطی حرف غرب رو تکرار میکنن…
نه عزیز، بعضیا فقط هنوز عقل دارن، هنوز دنبال حقیقتن، نه دنبال اینکه هر جنایتی رو چون “ما نکردیم” پس خوبه!
فیلم “Oklahoma City Bombing: American Terror” حداقل سعی کرده درباره تروریسم داخلی فکر کنه، روایت کنه، و هشدار بده. تو چی کار کردی؟ جز اینکه همه چی رو با لحن “اونا بد بودن، پس ما خوبیم” شستوشو دادی؟
این یعنی سقوط تفکر، یعنی خودت هم تو همون باتلاقی که داری ازش انتقاد میکنی، غرق شدی.
من با قاطعیت میگم:
نه! این نقد نیست، این یک مغلطهی خطرناکه.
شما مختاری هرچی دوست داری با قاطعیت بگی ، منم یچیزو با قاطعیت میگم : مرگ بر شیطان اعظم آمریکای وحشی خونخوار
نه رفیق،
قاطعیت بدون عقل، میشه عربدهکشی.
“مرگ بر…” گفتن بدون فهمیدن “چرا و چطور”، یعنی فقط یه دکمه فشار دادی، نه فکر کردی.
شعار دادنه آسونه.
تحلیل کردنه که جرأت میخواد.
تو هر روز میتونی هزار بار بگی “مرگ بر فلان”، ولی اگه ندونی ساختار این دشمن چیه، چطور عمل میکنه، کِی و کجا ضربه میزنه، اون مرگ بر گفتن، میشه صدا تو خالی توی باد.
آمریکا دشمنه؟ بله. اما تو هنوز فرق دشمنشناسی با دشمنهراسی رو نمیفهمی.
تو هنوز نفهمیدی اونی که داد میزنه همیشه قویتر نیست.
گاهی فقط نمیدونه چی بگه.
پس قبل از اینکه با «قاطعیت» یه چیزی رو فریاد بزنی،
برو یه بار با خودت قاطعانه فکر کن که داری بازی کِی رو بازی میکنی؟
عوضیا پس جون مردم غزه با جون مردم آمریکا چه فرقی داره؟؟ چه با ترحم و افتخار میگه از جمله ۱۹ تا کودک…پس غزه هزاران کودک تا حالا با تسلیحاتتون کشته میشه…اونا آدم نیستن فقط عنریکاییا آدمن…خاک بر سر کسی بیینه وو حرف نزنه…گور بابای مذهبی بودن…انسان حداقل آزاده باشه…
اول از همه، به جای نقد فیلم مستند، رفتی سراغ خطبهی سیاسی. خب اینطور پیش بری، هر فیلمی دربارهی فجایع انسانی در هر جای دنیا که ساخته بشه رو باید با «غزه» و «فلسطین» و «کوبا» و «ویتنام» مقایسه کنی و بگی: «پس اونا چی؟!»
این یعنی بیسوادی رسانهای. یعنی نشناختن فرم مستند. یعنی قیاس معالفارق.
این فیلم، داره یه جنایت داخلی در آمریکا رو کالبدشکافی میکنه؛ نه جشنوارهی ریاکارانه برای تطهیر دولت آمریکا برگزار کرده، نه جنازهی بچههای غزه رو فراموش کرده.
درد داره؟ آره، درد داره.
آدم میسوزه وقتی میبینه توی همون آمریکایی که داره از امنیت میگه، یکی از توش درمیاد و ۱۶۸ نفر رو منفجر میکنه، با بمب خانگی.
ولی دقت کن: این فیلم، در حال اعترافه. در حال رسوا کردنه. در حال نقد سیاستهای داخلیه.
تو چرا از اعتراف به جنایت داخلی ناراحتی؟ چون میخوای از بیرون فریاد بزنی که «آمریکا جنایتکاره»؟ خب باشه. ولی این فیلم همینو از درون خودش داره فریاد میزنه. چرا جلوی فریاد داخل آمریکا رو هم میگیری؟
اینجا، قربانی ۱۹ تا کودک بودن.
اونجا، قربانی ۱۹۰۰ تا کودک.
فرقی نمیکنه. مرگ، مرگه. جنایت، جنایته. ولی هر مستند فقط مسئول پرداختن به موضوع خودشـه، نه همهی بدبختیهای تاریخ بشر.
حرف آخر:
شعار دادن جای تحلیل رو نمیگیره. احساساتی شدن بهجای تماشای دقیق فیلم، فقط دردت رو خالی میکنه، اما چیزی به فهم تو و ما اضافه نمیکنه.
این مستند، یک سند تروریسم بومی آمریکاست، نه سندی برای پاککردن تاریخ جنایات بینالمللی.
اگه فیلم دربارهی غزه ساختن، ببین. نقدش کن. ولی لطفاً هر فیلمی رو با پرچم خشم شخصی به آتش نکش.
کاش یکی هم برای صدها میلیون انسانی که آمریکا و کفتارهای یهووودیش کشتن مستند بسازه
ایموجی ماسکدار
ببین…
با این مدل حرف زدن نه تاریخ رو میفهمی، نه سینما رو. نه عدد درست میدی، نه سند. نه سواد رسانهای داری، نه منطق نقد.
اول از همه:
«صدها میلیون»؟!
یعنی چی؟! عدد ساختی؟ از کجا آوردی؟ آمار جنگ جهانیه؟ آمار قرن بیستویکه؟ آمار فیلمه؟
وقتی عددت دروغه، بقیهی حرفت دیگه مهم نیست. شعاره. هیاهو برای هیچ.
دوم، یادت رفته اصلاً موضوع فیلم چیه.
فیلم اسمش Oklahoma City Bombing: American Terrorـه. دربارهی تروریسم داخلی آمریکاست. داره روی ضعف ساختار امنیتی، رشد افراطیگری سفیدپوستها، و سیستم ورشکستهی عدالت آمریکا دست میذاره.
یعنی خود آمریکا داره خودش رو میبره زیر تیغ.
اونی که این مستند رو ساخته، مشغول “فحش دادن به خودش”ه، تو داری از بیرون جیغ میزنی که “چرا این فحش کافی نیست؟!”
بعد میگی چرا کسی برای قربانیهای سیاست خارجی آمریکا مستند نمیسازه؟
ساختن عزیز. کم هم نیست. فقط تو نمیبینی. چون دنبال داد زدنی، نه دیدن. دنبال نوشتنی، نه فهمیدن. دنبال جوش آوردنی، نه تحلیل کردن.
یاد بگیر فرق مستند سیاسی با بیانیهی چریکی رو بفهمی.
مستند، روایت تحلیلیه. دنبال اثبات واقعیت با مدرکه، نه فریاد و ناسزا.
و آخر اینکه…
وقتی به جای استدلال، از واژههایی مثل «کفتارهای یهودی» استفاده میکنی، داری خودت رو از دایرهی نقد عاقلانه پرت میکنی بیرون.
این دیگه نقد نیست، این ابتذال فکریه.
با نژادپرستی نمیشه ضد استعمار شد.
با توهین، نمیشه به عدالت رسید.
جمع کن خودتو اصلا بحث فیلم و مستند نیست هعی پیش میکشی خب راست میگه بنده خدا امریکا اون سر کره زمینه چرا اینقدر پایگاه و هزار کوفت زهر مار سمت خاورمیانه زده و باعث جنگ درگیری میشه هرچی جنگه اینا شروع کردن این ۳۰. ۴۰ سال ی روز عراق یه روژ افغانستان یه روز ویتنام و… بسه دیگ تمومش کن خجالت بکش یکم