• fxmrrich (2 روز پیش)

  خطر اسپویل شدید!
  اینجا قرار نیست فقط داستان فیلم رو تعریف کنیم؛ می‌خوایم قصه رو بشکافیم و بند بندش رو بریزیم روی دایره. خلاصه که چیزی از غافلگیری براتون باقی نمی‌مونه. اگه دوست دارید با ذهن بکر و دست‌نخورده فیلم رو ببینید، لطفاً همین‌جا خوندن رو متوقف کنید و بعد از تماشای فیلم برگردید.

  ۱. ویترین خوش‌رنگ در برابر حقیقت عریان:

  داستان ظاهری اینه: زنی به اسم پالی (با بازی داکوتا فانینگ) که حال و روز خوشی نداره و انگار توی زندگیش گم شده، یک شب درِ خونه‌ش به دست یک پیرزن مرموز باز میشه و یک جعبه کادو می‌گیره که زندگیش رو تبدیل به جهنم می‌کنه. اما حقیقت عریان فیلم این نیست. «Vicious» داستان یک جن‌گیری مدرنه، اما نه جن‌گیری از یک آدم، بلکه جن‌گیری از یک «زندگی». این فیلم داره فریاد می‌زنه که بزرگترین هیولای ما، نه اون غریبه پشت در، بلکه «خودی» هست که جرئت نمی‌کنیم بهش نگاه کنیم. اون جعبه، یک کاتالیزوره (Catalyst) (یعنی یک عامل شتاب‌دهنده) تا پالی با گند و کثافتی که زیر فرش زندگیش قایم کرده روبرو بشه: تنهایی، حس بی‌ارزشی و انتخاب‌های غلطش.

  ۲. جراحی روان‌شناختی شخصیت‌ها:

  پالی (داکوتا فانینگ): پالی نماینده نسل سردرگم امروزه. یک زن ۳۲ ساله که در ظاهر همه چیز داره اما از درون پوکه. تلفن‌های مادر نگرانش و رئیس عصبانیش اینو تایید می‌کنه. اون «قربانی» نیست؛ اون یک «همدست» خاموشه که به زندگیش اجازه داده به این نقطه برسه. جعبه اون رو نمی‌ترسونه که بکشتش؛ جعبه اون رو می‌ترسونه که «صادق» باشه. بزرگترین ترس پالی، مردن نیست؛ بزرگترین ترسش اینه که بفهمه واقعاً «چیزی برای دوست داشتن»، «چیزی برای نفرت» و «چیزی برای نیاز داشتن» نداره.

  پیرزن مرموز (کاترین هانتر): این شخصیت یک ابلیس کلاسیک نیست. اون بیشتر شبیه یک روانکاو بی‌رحم یا یک مربی اگزیستانسیال (Existential) (یعنی کسی که به وجود و معنای زندگی می‌پردازه) عمل می‌کنه. با اون پنج کلمه یخ‌زده‌اش، «I’m going to start now» (ترجمه: می‌خوام شروع کنم)، جلسه درمانی رو شروع می‌کنه. اون نماد حقیقت عریانیه که یک شب بدون دعوت وارد خونه‌مون می‌شه و مجبورت می‌کنه به آینه نگاه کنی.

  جعبه (The Box): شخصیت اصلی و ساکت فیلم، همین جعبه‌ست. این جعبه یک «آینه سیاه» (Black Mirror) استعاریه. هر چیزی که پالی داخلش می‌ذاره، بازتابی از دروغ‌ها و خودفریبی‌هاشه. وقتی سیگارش رو به عنوان «چیزی که ازش متنفره» توی جعبه می‌ذاره، جعبه دروغش رو پس می‌زنه، چون اون واقعاً از اعتیادش «متنفر» نیست؛ بهش پناه برده. این جعبه، خودِ ناخودآگاهِ materialise شده‌ی (Materialized) (یعنی به شکل فیزیکی درآمده) پالیه.

  ۳. مهندسی ذهن: رمزگشایی از نمادها:

  برایان برتینو، کارگردانی که با «غریبه‌ها» (The Strangers) نشون داد استاد تعلیق در فضای بسته است، اینجا هم از همون امضا استفاده کرده. فیلم به جای جامپ اسکرهای (Jump Scare) (ترساندن ناگهانی مخاطب) احمقانه، روی وحشت روانشناختی (Psychological Horror) کار می‌کنه. صداپردازی (Sound Design) نقش کلیدی داره؛ صدای زنگ تلفن از پدر مرده‌اش یا جیغ‌هایی که معلوم نیست واقعی‌ان یا توهم، ذهن مخاطب رو مثل پالی به بازی می‌گیره. برتینو با استفاده از قاب‌های بسته و فضاهای کم‌نور، حس خفگی و گیر افتادن در ذهن خودِ شخصیت رو به بیننده منتقل می‌کنه.

  ۴. پیام‌های ناخودآگاه:

  این فیلم داره به صورت نامرئی این ایدئولوژی رو تزریق می‌کنه که «امنیت یک توهمه». خونه، که باید پناهگاه باشه، تبدیل به اتاق شکنجه روانی می‌شه. این فیلم نقدی بر سبک زندگی مدرنه که در اون، ما از طریق شبکه‌های اجتماعی و مشغله‌های دروغی، از روبرو شدن با پوچی درونی خودمون فرار می‌کنیم. جعبه در واقع همون «مداخله» (Intervention) بیرحمانه‌ایه که مجبورت می‌کنه گوشی رو بذاری کنار و به این فکر کنی که واقعاً در زندگی چی می‌خوای.

  ۵. رمزگشایی نمادها (Symbolism):

  خانه: خونه پالی، ذهن و روان خودشه. بزرگ، خالی و پر از گوشه‌های تاریک که از سر زدن بهشون می‌ترسه. وقتی نیروهای ماورایی وارد خونه میشن، انگار که افکار سرکوب‌شده و ترس‌هاش دارن بهش هجوم میارن.

  سه آیتم (عشق، نفرت، نیاز): این‌ها سه پایه اصلی هویت انسان هستن. فیلم میگه اگه نتونی این سه مورد رو با صداقت کامل برای خودت تعریف کنی، تو اصلاً وجود خارجی نداری؛ یک شبح سرگردان هستی. این چالش جعبه، در واقع یک خودشناسی اجباری و دردناکه.

  تغییر قوانین: کارگردان، برایان برتینو، گفته که تغییر مداوم قوانین بازیِ جعبه، استعاره‌ای از بودن در یک رابطه ناسالم و آزاردهنده است. در چنین رابطه‌ای، تو هیچوقت نمی‌دونی قانون چیه و همیشه در حال باختنی، چون طرف مقابل دائم قواعد رو به نفع خودش عوض می‌کنه.

  ۶. اسرار فاش‌شده و تئوری‌های کلیدی:

  یک «ایستر اِگ» (جزئیات پنهان) جالب، شباهت‌های سبکی فیلم به اثر قبلی برتینو، «تاریک و شرور» (The Dark and the Wicked) است؛ هر دو فیلم با مفهوم سوگ و فروپاشی روانی در محیط ایزوله خانه سروکار دارند. تئوری کلیدی اینه: اصلاً پیرزنی در کار نیست. اون تجسمی از افسردگی و بحران میانسالی پالیه. کل اتفاقات فیلم، یک شبِ طولانیِ فروپاشی روانی (Mental Breakdown) است که در اون، پالی با شیاطین درونی خودش می‌جنگه تا تصمیم بگیره می‌خواد به زندگی بی‌معنیش ادامه بده یا خودش رو نابود کنه. جعبه، اولتیماتومیه که ذهن پالی به خودش داده: یا معنایی برای زندگی پیدا کن، یا بمیر.

  ۷. کلام آخر (نظر شخصی):

  «Vicious» یک فیلم بی‌رحم و به‌شدت شخصی‌یه که حال خیلی‌ها رو بد می‌کنه، چون آینه‌ایه که دوست ندارن توش نگاه کنن. این یک فیلم ترسناک نیست؛ یک درام اگزیستانسیال با لباس ترسناکه. داکوتا فانینگ تقریباً یک تنه کل فیلم رو حمل می‌کنه و اجرایی ارائه می‌ده که شما رو از نظر احساسی خسته می‌کنه. این فیلم یک فریب خوش‌ساخت نیست، بلکه یک شاهکار مریض و گزنده است که به جای ترسوندن، شما رو به فکر فرو می‌بره. تماشای اون برای کسانی که از فیلمهای چالش‌برانگیز لذت می‌برن ضروریه، اما اگه دنبال ترس‌های دم دستی و سرگرمی پاپ‌کرنی هستید، ازش فرار کنید.

  ۸. امتیاز نهایی:

  امتیاز: ★★★★☆ (۴ از ۵ ستاره)

  دلیل اصلی امتیاز: فیلمی که به جای خون، «صداقت» رو به صورتت می‌پاشه و تا مدت‌ها بعد از تماشا، مجبورت می‌کنه از خودت سوالات سخت بپرسی.

  9 20

  برای پاسخ دادن وارد شوید
  • Ash (21 ساعت پیش)

    چرا وقتی راحت میتونی بگی فیلم ارزش داره یانه یساعت فراستی بازی درمیاری نقد میکنی

    16 3

    برای پاسخ دادن وارد شوید
  • Alireza Yari (16 ساعت پیش)

    خسته نباشی

    1 0

    برای پاسخ دادن وارد شوید
• Persiyas (2 روز پیش)

  به نظرات منفی دقت نکنید و فیلم رو نگاه کنید.
  یک نصیحت از من که برای دانلود فیلم به نظرات منفی تو این سایت توجه نکنید!!

  23 2

  برای پاسخ دادن وارد شوید
  • The pale GREEN eye (1 روز پیش)

    افرین . نظرات در این سایت کاملا در حد اینه که چارتا مادر بزرگ اوردن سبزی گذاشتن جلوشون پاک کنن این فیلمم دیدن حالا با علم قبلیشون دارن ارزش گذاری میکنن رو فیلم یا سریال . نظرات در این سایت درسته گاهی از یه چیزی تعریف کردن وقتی رفتم دیدم منم خوشم اومده . اما تقریبا 80 درصد مواقع از فیلم یا سریال خاصی بد گفتن رفتم دیدم بنظرم ن تنها بد نبود بلکه یه کار با ارزش محسوب میشه . خلاصه بگم خیلی به نظرات این سایت بها ندید . امتیازای سایت IMDb هم خوبه ولی ازون معتبر تر نظرات در سایت IMDb هستش اگه زبانتون اوکیه بهترین نظرات رو اونجا میتونید پیدا کنید

    2 1

    برای پاسخ دادن وارد شوید
• Lego Lich (2 روز پیش)

  باب اسفنجی از این ترسناکتره

  7 6

  برای پاسخ دادن وارد شوید
• میثم برزگر (2 روز پیش)

  همین الان فیلم رو کامل دیدم،،،زیاد جالب نبود نمرش ۵ کافیه براش،،،ندیدید چیزی رو از دست ندادید

  6 3

  برای پاسخ دادن وارد شوید
• آی یواشتر الدنگ (2 روز پیش)

  ترسناک هم ترسناک های قدیم! اصلا عکس پوستر فیلم ببینید چهره ش انگار خورش قیمه ش ته گرفته تا از چیزی سوپرنچرال ترسیده باشه! نه بازیگر کارشو بلده نه گریمور نه کارگردان! این بودجه‌ها از کجا میاد و آیا ضمانتی برای بازگشتش هست!

  10 19

  برای پاسخ دادن وارد شوید
  • samixman (2 روز پیش)

    :))

    0 0

    برای پاسخ دادن وارد شوید
• Hadi556 (2 روز پیش)

  امسال سالِ ترسناک های ناموفق بوده تا اینجای کار

  21 4

  برای پاسخ دادن وارد شوید
  • Frshd حسنیان (2 روز پیش)

    Bring her back, weapons, until down

    11 2

    برای پاسخ دادن وارد شوید
    • مختار هستم پسر فرمانده جومونگ (2 روز پیش)

      Okey no perablem

      1 7

      برای پاسخ دادن وارد شوید
  • Ghost Rider (2 روز پیش)

    حق تا اینجا

    5 0

    برای پاسخ دادن وارد شوید

نظر تو چیه؟
واسه ارسال نظر وارد شو یا ثبت‌نام کن